Els is altijd omringd geweest door vrienden. Maar toch voelde ze zich vaak eenzaam, ook toen ze met een depressie en een eetstoornis kampte. Achteraf besefte ze dat ze hun hulp niet toeliet. ‘Ik liet alles vanbinnen sudderen, tot het potje overkookte. Ik raakte mezelf kwijt.’
Pas door zich open te stellen en een diepere verbinding aan te gaan met mensen, vond ze zichzelf weer terug. ‘Ik denk… zonder die anderen, was ik er vandaag niet meer.’