Pawel over eenzaamheid: ‘De grootste valkuil is het alleen willen oplossen’

Eenzaamheid omschrijft Pawel als een zwarte put waar je inkruipt, zonder een lichtje om de uitgang te vinden. Zelf zat hij lang vast in die duisternis. Een zuurstoftekort bij de geboorte zorgt ervoor dat hij moeilijk loopt. Priemende blikken op straat en pesterijen als tiener, maakten het nog moeilijker om daarmee om te gaan.

Vandaag vindt hij steeds meer rust. Dankzij de kracht van potlood en papier én door vaker buiten te durven komen. ‘Ik schaam me niet langer voor wie ik ben.’