Hou afstand maar blijf sociaal verbonden

Vrienden en familie kunnen we niet allemaal meer in levenden lijve zien. Maar we kunnen hen wél tonen dat we ze graag zien. En daar zijn zoveel manieren voor. Laat een voicemailberichtje achter bij die vriend die je zo mist, stuur een postkaart naar je pendelvriendin, pen een ‘ouderwetse’ brief neer, laat een (zelfgeplukt) bloemetje achter aan de voordeur (of geef het af met mondmasker) …

De digitale tijden waarin we leven bieden ook eindeloze opties: video calls voor virtuele koffiebreaks … Bel meer dan je gewoon bent: iemands stem horen doet meer dan een berichtje.

En ook op afstand van anderhalve meter doet een praatje deugd: ga langs bij je oudere buurvrouw voor een babbeltje op afstand of een boodschap, sla een praatje – op veilige afstand en met een mondmasker – in de wachtrij bij de supermarkt of in de trappenhal van jouw appartement.

Angst, frustraties, stress … laten ons op de tippen van onze tenen lopen: we zijn op onze hoede, zijn geprikkeld en reageren wat heftiger dan we zouden willen. Vandaar dat warmte en vriendelijkheid nog belangrijker zijn dan anders: een simpele knik naar een voorbijganger, een zwaai naar de buurman, een dankuwel aan de vuilnisophalers of de winkelbediende … Het zijn allemaal manieren om de spanning te verlagen en iemands dag dat tikkeltje mooier te maken. Neem tijd voor elkaar en probeer echt te luisteren. Horen en gehoord worden kan veel deugd doen. Op deze (Engelstalige) website vind je een hoop ideeën om een lach op iemands gezicht te toveren. Je wordt er ongetwijfeld zélf vrolijk van!

Aan de slag

In deze oefening ga je na hoe je sociaal netwerk er momenteel uitziet. Fysiek zal er nu wat meer (veilige) afstand zijn, maar hoe zit het met de emotionele afstand? Met wie neem je graag (nog) eens contact op?